Ieder jaar op 5 oktober is het World Teachers’ Day, de dag waarop de wereld stilstaat bij het belang van het werk van leerkrachten, die zoveel invloed hebben op de ideeën en gedachten van toekomstige generaties.

In Iran is de situatie heel anders.

Vanwege hun volkomen gerechtvaardigde vakbondsactiviteiten worden de mensen die opkomen voor de rechten van leraren ontslagen of gedwongen tot vervroegd pensioen, ze krijgen represailles te verduren vanwege vreedzame protesten om hun onbetaalde salarissen op te eisen, ze worden zonder aanleiding gearresteerd en gevangen gehouden, en ze worden veroordeeld tot lange gevangenisstraffen op valse aanklachten van nationale veiligheidsdelicten.

Onder de prominente vakbondsleden en leerkrachten die vanwege hun gerechtvaardigde activiteiten het doelwit zijn van de regering bevinden zich Mahmoud Beheshti Langroudi, Esmail Abdi, Mohammad Habibi, Mohammad Sani, Hashem Khastar, Alieh Aghdamdoust, Rahman Abedini, Mohammad Taghi Fallahi, Esmail Gerami, Mokhtar Assadi, Iraj Tobeiha, naast vele anderen.

Onlangs nog, in september 2018, kregen ten minste zes leerkrachten een voorwaardelijke gevangenisstraf van negen maanden en 74 zweepslagen opgelegd vanwege hun vreedzame deelname aan bijeenkomsten op 10 mei 2018.

Op 10 mei vonden er in Teheran en in verschillende andere steden protestdemonstraties plaats, georganiseerd door de coördinerende raad van Iraanse lerarenvakbonden, tegen de te lage salarissen van leraren en de gebrekkige financiering van het openbare onderwijs in het algemeen.

In reactie op de legitieme eisen van de leerkrachten gebruikten de Iraanse veiligheidstroepen geweld tegen de demonstranten, ook tegen vrouwen.

Aan deze vooravond van deze International World Teachers’ Day wil de Iraanse Human Rights Monitor de onrechtvaardige straffen voor de leerkrachten aan de kaak stellen en een beeld geven van de omstandigheden van gevangengenomen activisten.

Mohammad Habibi

Mohammad Habibi is 29 jaar oud, en zit sinds maart 2018 gevangen, na zijn arrestatie door de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC).

Hij is veroordeeld tot een gevangenisstraf van 10 jaar en 6 maanden: 7½ jaar voor ‘vereniging en samenzwering tegen de nationale veiligheid’, 18 maanden voor ‘het verspreiden van propaganda tegen de staat’, en nog eens 18 maanden voor ‘het verstoren van de openbare orde’.

Zijn activiteiten in het kader van de Iraanse Lerarenvakbond ITTA waren volkomen legaal. De IRGC en het ministerie van Inlichtingen hebben echter een probleem met elke vorm van activisme, vooral wanneer vakbondsleden zich beginnen te organiseren.

Mohammad Habibi werd met geweld gearresteerd op zaterdag 3 maart bij de school in Teheran waar hij les gaf, voor de ogen van zijn leerlingen. Hij vertelt dat hij werd bespoten met pepperspray en klappen kreeg van leden van de IRGC – die zich niet identificeerden en hem meesleurden in een ongemarkeerde auto. Hij werd opnieuw met geweld meegesleept door de veiligheidsagenten bij het doorzoeken van zijn huis.

Vervolgens werd Mohammad Habibi naar een detentiecentrum gebracht op een geheime locatie, dat gerund werd door de Revolutionaire Garde en waar hij tot 19 maart in eenzame opsluiting verbleef. Tijdens deze periode werd hem contact met zijn advocaat ontzegd en mocht hij zijn familie slechts tweemaal bellen. Daarna werd hij overgebracht naar de Evin-gevangenis, en pas op 15 april 2018 kwam hij vrij op een borgtocht van 2,5 miljard rials (US $ 60.000).

Op 10 mei 2018 nam de op borgtocht vrije Mohammad Habibi deel aan een vreedzame bijeenkomst van leraren in Teheran tegen de slechte economische omstandigheden van leraren – zowel gepensioneerden als leerkrachten in actieve dienst – en de ontoereikende financiering van het openbaar onderwijs.

Tijdens de betoging buiten de financiële burelen van de Iraanse regering in Teheran werd hij gearresteerd en opnieuw naar hetzelfde geheime detentiecentrum gebracht waar hij in maart en begin april was vastgehouden. Daar verbleef hij weer enkele dagen in eenzame opsluiting, zonder dat zijn familie wist wat hem was overkomen of waar hij was. Vervolgens werd hij naar de Fashafouyeh-gevangenis ten zuiden van Teheran verhuisd.

Mohammad Habibi kreeg geen medische zorg voor de verwondingen die hij opliep tijdens zijn gewelddadige arrestatie tot hij in augustus kortstondig naar het ziekenhuis Imam Khomeini kon. Op 3 september werd hij overgeplaatst naar de Evin-gevangenis.

Mahmoud Beheshti Langroudi

Ook Mahmoud Beheshti Langroudi is een leraar die wegens zijn vakbondsactiviteiten een gevangenisstraf uitzit in Iran.

Deze voormalige woordvoerder van de Iraanse Lerarenbond ITTA kwam op 12 september 2017 in de Evin Prison terecht om twee vonnissen (van vier en vijf jaar) uit te zitten – ook weer op beschuldiging van ‘vereniging en samenzwering tegen de nationale veiligheid’ en ‘propaganda tegen de staat. ‘

Op 25 september 2017 kreeg de advocaat van Beheshti Langroudi bericht dat Afdeling 36 van de rechtbank in hoger beroep een vonnis van vijf jaar had uitgesproken op beschuldiging van ‘vereniging en samenzwering tegen de nationale veiligheid’ en ‘propaganda tegen de staat’.

De activist werd voor het eerst gearresteerd op 14 maart 2007 vanwege zijn deelname aan een betoging van duizenden leraren bij het Iraanse parlement in protest tegen nieuwe arbeidswetgeving. Dat leverde hem een voorwaardelijke gevangenisstraf van vier jaar op na een aanklacht van ‘vereniging en samenzwering tegen de nationale veiligheid’ en ‘propaganda tegen de staat’.

In april 2010 werd hij opnieuw gearresteerd omdat hij protesteerde tegen de mishandeling van zijn gevangen collega’s, onder wie Rasoul Bodaghi, nadat zij door agenten van de geheime dienst waren gearresteerd en twee maanden in eenzame opsluiting in de Evin Prison zaten, voordat ze op borgtocht werden vrijgelaten.

Het proces van Beheshti Langroudi, dat binnen acht minuten afgelopen was, vond plaats in juni 2013 bij Afdeling 15 van het Revolutionaire Hof onder leiding van rechter Abolqasem Salavati, die hem veroordeelde tot vijf jaar gevangenisstraf wegens ‘samenzwering tegen de nationale veiligheid’ en ‘propaganda tegen de staat’.

In september 2015 werd Beheshti Langroudi ten derde male gearresteerd door de inlichtingendienst van de Revolutionaire Garde vanwege zijn vreedzame activiteiten, en een jaar later kreeg hij nog eens vijf jaar gevangenisstraf opgelegd wegens ‘samenzwering tegen nationale veiligheid’ en ‘propaganda tegen de staat.’

Tot hij op 12 september in de gevangenis belandde ontving de arbeidsactivist talrijke dagvaardingen van het parket, dat dreigde zijn borg te confisqueren tenzij hij zich meldde om zijn straffen uit te zitten

In april en mei 2016 ging Beheshti-Langroudi 22 dagen in hongerstaking en dwong daarmee op 11 mei 2016 zijn vrijlating af, in afwachting van zijn hoger beroep.

Esmail Abdi

Esmail Abdi, een 44-jarige leraar aan de middelbare school en voormalig secretaris-generaal van de lerarenvakbond ITTA, zit een gevangenisstraf van zes jaar uit.

Esmail Abdi werd op 27 juni 2015 gearresteerd nadat hij bij de officier van justitie van de Evin-gevangenis had geïnformeerd naar het reisverbod dat hem was opgelegd. Het werd hem onmogelijk gemaakt om naar Armenië af te reizen om een visum aan te vragen voor deelname aan het 7e Education International World Congress in Canada in juli 2015.

Vóór zijn arrestatie had de inlichtingendienst Esmail Abdi herhaaldelijk gedagvaard voor verhoor. Tijdens die verhoren waarschuwden de ambtenaren hem tegen omgang met internationale organisaties zoals Education International, de internationale sectorbond (EI), en zeiden dat zijn deelname aan internationale bijeenkomsten een ‘rode streep’ was.

Zijn vonnis van zes jaar wegens ‘verspreiden van propaganda tegen de staat’ en ‘vereniging en samenzwering tegen de nationale veiligheid’ kreeg hij opgelegd vanwege vreedzame vakbondsactiviteiten, waaronder zijn contacten met EI en het organiseren van vreedzame demonstraties door leerkrachten en docenten buiten het parlement in april 2015 om te protesteren tegen de lage lonen, het ontoereikende onderwijsbudget en gevangenneming van vakbondsleiders.

Rouhollah Mardani

Mardani, 35, werd in Teheran gearresteerd bij een protest op 18 januari 2018. Hij is veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf en een verbod van twee jaar op maatschappelijke activiteiten, door rechter Abolqasem Salavati van afdeling 15 van het Revolutionaire gerechtshof.

De beschuldigingen tegen Mardani waren ‘verspreiden van propaganda tegen de staat’ en ‘vereniging en samenzwering tegen de nationale veiligheid.’ Hij zit achter tralies in afwachting van een beslissing over zijn beroep.

Mardani studeerde literatuur aan de Universiteit van Teheran en werkte daarnaast als docent en onderwijsadviseur op middelbare scholen in Karaj, ten westen van Teheran. Sinds zijn arrestatie wordt zijn salaris ingehouden vanwege wat zijn werkgever omschrijft als ‘ongerechtvaardigde afwezigheid’ van zijn werk.

Mohammad Sani

Mohammad Sani, een leraar uit Bushehr, is veroordeeld tot twee jaar achter tralies en 74 zweepslagen op beschuldiging van ‘het verspreiden van leugens’ en ‘het verstoren van de openbare orde’.

Volgens een bron die bekend is met zijn zaak houden ook de beschuldigingen tegen deze leraar verband met zijn geweldloze deelname aan lerarenprotesten in 2015.

Bakhtiar Arefi

De Iraans-Koerdische leraar Bakhtiar Arefi, door de plaatselijke bevolking beschreven als een zorgzame, oprechte onderwijzer met een jarenlange staat van dienst, zit momenteel een gevangenisstraf van 18 maanden uit in de noordwestelijke stad Mahabad. Bij zijn beroep in de noordwestelijke stad Urmia is het vonnis van deze Koerdische leraar bevestigd.

Arefi, die uit Sardasht in de provincie West-Azerbeidzjan in het noordwesten van Iran komt, werd in eerste instantie in 2014 gearresteerd. Na een maand werd hij op borgtocht vrijgelaten en kon zijn beroep tegen het vonnis van drie jaar opgelegd door een provinciale rechtbank in vrijheid afwachten. Het hof van beroep in Urmia bevestigde zijn gevangenisstraf, maar bekortte die tot 18 maanden.