Omdat elke verandering in gedrag van de heersende mullah’s zal resulteren in hun val, heeft de regering massief ingehakt op het Iraanse publiek om hun wijdverbreide onvrede in de hand te houden en hun oproer tegen een corrupt regime neer te buigen, die de industrie, de economie en het milieu vernield heeft, de mensen heeft achtergelaten met lege handen en lege manden onder de armoedegrens en dat terwijl de ambtenaren elke dag enorme sommen geld stelen, en de een na de ander laten verdwijnen.

Vrouwen zijn altijd het mikpunt van de onderdrukking geweest in Iran. Augustus was de maand waarin een gewetensgevangene gegeseld werd voor vrijlating, waarin 5 tot 24 jaar gevangenisstraf werd opgelegd voor het meedoen in kleine vormen van protest, waarin een escalatie was van lichamelijke en psychische druk in verscheidene gevangenissen, een nieuwe arrestatiegolf van vrouwelijke activisten plaatsvond, en, ongelukkigerwijze, de executie van een opstandige vrouw.

De in Parijs gevestigde NGO Reporters Without Borders (RSF) sloeg alarm dat een nieuwe golf van arrestaties en verhoren van vrouwelijke journalisten was begonnen in Iran sinds begin augustus.

Executies en zweepslagen

Een 38-jarige vrouw, moeder van twee kinderen, is opgehangen in de centrale gevangenis van Mashhad op 25 augustus 2019. / . Zij had een moord gepleegd vanwege de armoede. Haar naam is niet bekend, en zij was de 94ste vrouw die werd geëxecuteerd tijdens het presidentschap van Rohani. In juli heeft het Iraanse regime minstens vier vrouwen geëxecuteerd.

Anderzijds is Elham Ahmadi (foto hiernaast), een Soefi vrouw uit de Gonabadi Derwisjen stam in Iran, vrijgelaten uit de Evin gevangenis op 13 augustus, maar zij kreeg wél 74 zweepslagen voor vertrek, zoals Golrokh Iraee, voorheen politiek gevangene, zei.

Zware straffen voor burgerrechtactivisten en advocaten voor vrouwenrechten

Het vonnis van 24 jaar gevangenisstraf voor Saba Kordi Afshari schokte de wereld.. Mevrouw Kordi Afshari, 20 jaar, was recentelijk naar de vrouwen afdeling van de Evin gevangenis overgebracht vanuit de Qarchak, waar zij verscheidene malen vreselijk was geslagen door gevaarlijke gevangenen. Ze was daar ook onderworpen aan zware verhoren door de Inlichtingendienst van het IRGC zodat zij geforceerde bekentenissen zou afleggen. Het IRGC arresteerde zelfs haar moeder, Raheleh Ahmadi, om de druk op haar op te voeren, maar zij weigerde medewerking.

Uiteindelijk veroordeelde het hof, dat haar op 19 augustus berechtte, haar tot 24 jaar cel voor “propaganda tegen de staat, vergadering en samenzwering tegen de nationale veiligheid en het propageren van corruptie en prostitutie door het verwijderen van haar hijab en op straat lopen zonder de sluier”.

Saba Kordi Afshahi werd voor het eerst gearresteerd in augustus 2018 tijdens straatprotesten in Teheran.. Ze werd toen naar de Qarchak gevangenis gebracht, vervolgens veroordeeld tot een jaar straf voor “verstoring van de openbare orde”, en toen getransporteerd naar de vrouwenafdeling van de Evin gevangenis..  Saba werd vrijgelaten in februari, maar opnieuw gearresteerd op 1 juni, en ze zit sindsdien vast.

Arbeidsrechtenactiviste Atefeh Rangriz, die nu vastzit in de Qarchak gevangenis, werd gevonnist tot 11 jaar en 6 maanden met 74 zweepslagen. Ze werd samen met een groep van 15 activisten gearresteerd tijdens een 1 mei protest rally in Teheran..  Mevrouw Rangriz is een Master in sociologie.

Marzieh Amiri, een journaliste en een student activiste, is veroordeeld tot 10 jaar en 6 maanden met 147 zweepslagen, na berecht te zijn in Teheran op 13 augustus. /. Marzieh is epilepsie patiënte en lijdt aan aanvallen tijdens verhoor, maar een aanvraag van haar advocaat voor een tijdelijke vrijlating op borgtocht voor medische behandeling werd afgewezen. Ook Marzieh werd gearresteerd tijdens de protestrally op de Internationale dag van de arbeid.

Nasrin Javadi (Azam Khezri), een arbeidsactiviste die ook gearresteerd werd op de Internationale dag van de arbeid in Teheran, werd veroordeeld tot 7 jaar cel en 74 zweepslagen. Mevrouw Javadi is een voormalig werkneemster bij de Medische Distributie Companie en gepensioneerde van de Sociale Verzekerings-Organisatie. Zij is lid van de stichtingsraad van de Sociale zekerheid voor pensioenraden van arbeid, en een lid van de Vrije Unie van Iraanse werknemers. Haar rechtszaak werd gehouden door de Revolutionaire Rechtbank van Teheran op 6 augustus. Deze veroordeelde haar tot 5 jaar cel op beschuldiging van “Vereniging en samenzwering tegen de nationale veiligheid”, 1 jaar voor “Propaganda tegen de staat”, en 1 jaar en 74 zweepslagen voor “Verstoring van de openbare orde”.

Negen burgerrechten activisten, onder wie drie vrouwen, werden veroordeeld tot een totaal aan 54 jaar cel op 26 augustus. De vrouwen waren Shima Babaii, Mojgan Lali en Shaghayegh Mahaki. Elk van de drie vrouwen werd veroordeeld tot 6 jaar cel. Hun rechtszitting had plaatsgevonden op 21 april 2019 in Teheran, waar zij geïnformeerd werden over hun aanklachten, die luidden: “vereniging en samenzwering tegen de nationale veiligheid” en “propaganda tegen de staat”.

Golf van willekeurige arrestaties

Op 1 augustus werd bevestigd dat Zahra Akbari-Nejad, de vrouw van de politieke gevangene Abolghassem Fouladvand, gearresteerd is door veiligheids agenten en naar een onbekende locatie is overgebracht.  De arrestatie was op 23 juli 2019, toen de agenten van het Ministerie van Inlichtingen haar huis zonder waarschuwing aanvielen. Mevrouw Akbari-Nejad bracht haar familie kort op de hoogte na 2 dagen en vertelde dat zij vastgehouden werd in afdeling 4 van de Evin gevangenis.. Mevrouw heeft een aantal kwalen, waaronder ook hartproblemen, en is erg kwetsbaar voor mentale en fysieke stress. Abolghassem Fouladvand, en zit al in de gevangenis sinds 2013, zonder ook maar een enkele dag verlof, en hij zit nu in de Ghohardasht gevangenis in Karaj, onder onmenselijke condities en verstoken van alle faciliteiten.

Op 1 augustus werd ook gemeld dat een Koerdische vrouwenactivist, Parvin Advaii, thuis gearresteerd werd tijdens een inval door veiligheidsagenten van het Inlichtingendepartement van Marivan in Iraans Koerdistan, op 27 juli 2019.

Saba Shahrabi Farahani, een vrouwelijke arbeidsactivist, werd gearresteerd op 3 augustus 2019 tijdens een bijeenkomst buiten de rechtszitting voor Asal Mohammadi, Sanaz Allahyari en anderen die hadden deelgenomen in de protesten van de Suikerwerkfabriek van Haft Tappeh in de stad Shush. Zij is 32, schilderes en studente Perzische Literatuur.

Asal Mohammadi, burgerrechten activist en student Pharmaceutische wetenschappen, en een van de verdedigers in de zaak van de demonstraties van de Haft Tappeh Suikerwerkfabrieksarbeiders, werd gearresteerd op 4 augustus 2019 en naar de Evin gevangenis gebracht. Mevrouw Mohammadi werd beschuldigd van “Het vormen van groepen met de bedoeling de nationale veiligheid te beschadigen, lidmaatschap van groepen of collectieven met het doel beschadiging van de nationale veiligheid, propaganda tegen de staat, en vergadering en samenzwering tegen de nationale veiligheid”.

Op 4 augustus arresteerden veiligheidsagenten mevrouw Raha Ahmadi en brachten haar naar een onbekende locatie. Haar familie heeft onderzoek gedaan naar haar wel en wee zonder enig antwoord. Vijftien burgerrechten activisten, onder wie vijf vrouwen, zijn gearresteerd op 11 augustus 2019, voor het deelnemen aan een protest vlak voor het gerecht van Masshad, waar een professor van de universiteit werd berecht. Drie vrouwen waren Hurriyeh Farajzadeh, Fatemeh Sepehri en Pouran Nazemi. Het door de staat gerunde persbureau Fars News Agency beschuldigde de gearresteerde demonstranten van “verstoring van de veiligheid”, en van het “in contact zijn met groepen die regeringsverandering steunen”.

Vier Baha’i vrouwen werden gearresteerd op 12 augustus 2019. Monireh Bavil Sofayee en Minoo Zamani werden gearresteerd in Teheran en naar de Evin gevangenis gebracht. Paris Sobhanian Najafabadi en Soheila Haghighat werden gearresteerd door veiligheidsagenten in Roudehen en Shiraz.

Arbeidersrechtenactiviste Narges Mansouri werd door veiligheidsagenten gearresteerd op 12 augustus 2019. Zij is lid van het Syndicaat van Werknemers van het Busbedrijf voor Teheran en buitenwijken. Er is verder niets over haar bekend.

De theater en bioscoop fotografe, Noushin Jafari, werd door veiligheidsagenten bij haar huis gearresteerd op 3 augustus 2019. De woordvoerder van het OM bevestigde de arrestatie en de detentie van Noushin op 13 augustus 2019, en zei dat zij was gearresteerd op grond van het denigreren van een religieuze rouwherdenking en voor het verspreiden van propaganda tegen de staat.

Mevrouw Shahla Entesari, een vrouwenrechtenactiviste, werd op 22 augustus 2019 gearresteerd in Rasht. Giti Pourfazel, een gepensioneerde juriste, werd gearresteerd op 19 augustus 2019, en Zahra Jamali, een burgerrechtenactiviste, is gearresteerd in Teheran op 24 augustus 2019. Het hoe wat waar van de gearresteerde vrouwen is onbekend.

In de tussentijd zijn de familie en de man van de voormalig politiek gevangene Sedigheh Moradi bezorgd over haar lot. Zij werden gearresteerd op 7 juli 2019 door agenten van de Inlichtingendienst in Teheran, en er is geen informatie over hun lot beschikbaar. Sedigheh Moradi is 57 jaar en heeft een dochter van 20 jaar.

Drie maanden na de willekeurige detentie van Zahra Mohammadi, directrice van de Sociale en Culturele Vereniging Nojin in Sanandaj, is niets over haar bekend.

Hoge borgsommen en afwijzing van vrijlating op borgtocht

De rechtszitting van arbeidsactiviste Atefeh Rangriz werd gehouden op 5 augustus 2019 in Teheran, waar ze een som van 2 miljard Toman oplegden voor haar tijdelijke vrijlating, maar zij werd teruggebracht naar de Qarchak gevangenis omdat haar familie deze som niet kon opbrengen.

Journalisten die werden vrijgelaten op 14 augustus 2019, suggereerden dat de detentie van Asal Mohammadi veranderd was in een borgsom van 2 miljard Toman, wat haar familie ook niet betalen kon.

Het Gerechtshof dat op 19 augustus 2019 communiceerde, de beschuldigingen tegen Sanaz Allahyari en haar man te onderzoeken, wees de aanvraag om hun detentiestraf om te zetten in een voorwaardelijke borgsom, af.

Het Gerechtshof beschikte ook een hoge dwangsom van 300 miljoen Toman voor tijdelijke vrijlating van Farangis Mazloumi, de moeder van politieke gevangene Soheil Arabi, die vastgehouden wordt in slechte fysieke omstandigheden, in eenzame opsluiting, in afdeling 209 van de Evin gevangenis. Haar familie kan de hoge som niet opbrengen. https://en.wikipedia.org/wiki/Evin_Prison.

Mevrouw Mazloumi is in hongerstaking geweest sinds 16 augustus 2019, in protest tegen het stoppen van het toestaan van haar wekelijkse telefoontjes en familiebezoeken. Mevrouw Mazloumi staat al onder druk sinds haar arrestatie op 22 juli om valse bekentenissen af te leggen. Ondanks haar kwalen is zij een hongerstaking begonnen sinds 16 augustus.

Het Gerechtshof heeft ook het voorstel tot verandering van de twee maanden durende detentie naar een borgsom van 600 miljoen Toman voor Raha Ahmadi verworpen.

Nieuwe gevangenisdirecteur legt gevangenen meer beperkingen op

De nieuwe directeur van de Evin Gevangenis, Gholamreze Ziaii, heeft nieuwe regels gemaakt die meer beperkingen en meer tekorten als resultaat voor de gevangenen hebben. De gezondheidsverzekering van de gevangenen is weggedaan, wat ervoor zorgt dat de gevangenen nu voor al hun medische zaken zelf moeten betalen. Dus wanneer een gevangene dat niet kan betalen, zal zij verstoken blijven van de nodige zorg.

Gevangenen waren gewend dat zij elke 4 weken bezoek ontvingen zonder te hoeven aanvragen. Nu moeten zij een geschreven aanvraag doen voor elk bezoek.

Gevangenen van het vrouwenblok van de Evin ervaren nog meer beperkingen. De vrouwen konden tot nu toe hun kinderen jonger dan 18 jaar een keer per week bezoeken, maar nu zijn hun bezoeken beperkt tot eens per maand, en hun telefoongesprekken tot eens per week 2 à 5 minuten.

In dezelfde tijd voorkwamen de gevangenisautoriteiten de leveranties van kleding of elektrische apparatuur, die door de familie van de gevangenen werd gebracht.

Boodschap van het Verzet wordt gestuurd vanuit de gevangenissen

Ondanks het ondervinden van enorme druk in de gevangenis, hebben de dappere en vrijheidslievende vrouwen niet gebogen bij het afnemen van hun rechten. Een aantal van deze vrouwen heeft een open brief uitgezonden vanuit hun cel en zo hun boodschap van verzet doorgegeven.

De politiek gevangene Atefeh Rangriz stuurde een open brief vanuit de Qarchak gevangenis in Varamin op 15 augustus 2019, waarin zij de situatie daar beschreef als “de hel”. Rond 200 vrouwelijke gevangenen die in de beruchte Qarchak gevangenis in Varamin zitten, drukten hun protest uit tegen de ondraaglijke gevangenisomstandigheden in een brief aan de Algemeen Directeur van de gevangenissen op 17 augustus 2019, waarin zij schreven: “De vraag die wij elke dag herhalen, is : hoe kunnen wij onze kost verdienen om te overleven?”.

Monireh Arabshahi, die nu vastzit in de vrouwenafdeling van de Evin gevangenis, stuurde een brief vanuit de Qarchak gevangenis  op 3 augustus 2019, waarin zij schreef: “Er wordt aan niemand een morgen beloofd. Dit was een straf die ik vaak heb gehoord, en ik geloofde dit, zoals de meeste mensen. Maar op dit moment, in een hoek van de cel zonder een lekker rustig plekje te kunnen vinden om even je te concentreren of na te denken, is mijn blik en perceptie op dit oude en alomtegenwoordige gezegde 180 graden gedraaid, en ik moet me nu gaan realiseren dat alle mensen kunnen denken aan hun morgen … met de stappen die zij zetten naar dat morgen, met de ideeën dat zij hun leven kunnen richten, en met een hart dat geloof heeft in die stappen en ideeën. Zij kunnen hun ideeën direct mengen met praktijk om de deur naar de toekomst te openen en te zien wat daarachter is. In zo’n situatie is het niet belangrijk wanneer en hoe men sterft. En vandaag voel ik mij als een vrije vogel die voor zichzelf het pad gekozen heeft, en voortgaat met vertrouwen.”

Internationale afkeuring

Het vonnis door het Iraanse regime van 55 jaar gevangenisstraf voor drie vrouwenrechten activisten veroorzaakte wijdverspreide internationale woede. Het Revolutionaire Gerechtshof in Teheran informeerde Yasamin Aryani, Monireh Arabshahi en Mojgan Keshavar over hun straffen bij afwezigheid van hun advocaten op 31 juli 2019.

Op 16 augustus gaf het bureau van de Hoge Commissaris voor Mensenrechten een verklaring af die de straf van 55 jaar voor de vrouwen veroordeelde, zeggende: “Wij roepen de Iraanse autoriteiten op, deze straffen te schrappen en alle mensenrechtenverdedigers die willekeurig vastgezet zijn wegens hun werk in het bepleiten van vrouwenrechten onmiddellijk vrij te laten, volledig respect te tonen voor de rechten van vrouwen op vrijheid van meningsuiting, van vreedzame vergadering en te stoppen met discriminatie.”

De verklaring van de VN experts voegde toe: “Volgens rapporten zijn sinds januari 2018 minstens 32 mensen gearresteerd en in elk geval 10 gevangen genomen wegens protesten tegen het gedwongen dragen van de hijab”.

De woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Morgan Ortagus, en de Duitse Commissaris voor Mensenrechten beleid en Humanitaire hulp in het bureau van het Federale ministerie van Buitenlandse Zaken Bärbel Kofler, veroordeelden eveneens de “zware gevangenisvonnissen”, en riepen op tot de “onmiddellijke vrijlaten van deze vrouwen en alle andere vrouwenrechten activistes”. https://www.auswaertiges-amt.de/en/newsroom/news/kofler-women-rights-activists-iran/2238582.

De 24 jarige gevangenisstraf die opgelegd werd aan Saba Kord Afshari riep ook wijdverbreide internationale verontwaardiging op. Morgan Ortagus van het Amerikaanse ministerie veroordeelde ook deze straf. Wat meer is: honderden media sites in het Westen en in de Arabische wereld rapporteerden over dit onrecht van het straffen van deze 20-jarige vrouw dat zij “een kwart eeuw” in de gevangenis moet zitten.

In het laatste rapport dat gepubliceerd is op 16 augustus, verklaarde de in Parijs zetelende organisatie RSF: “De Islamitische Republiek is nu ’s werelds grootste gevangenis van vrouwelijke journalisten, met een totaal van 10 die momenteel worden vastgehouden”. De RSF alarmeerde dat een nieuwe golf van arrestaties en verhoren van vrouwelijke journalisten was begonnen in Iran sinds begin augustus. De wereldwijde mediawaakhond zei dat Sanaz Allahyari, Marzieh Amiri, Shima Entessari, Noushin Jafari, Avisha Jalaluddin, Farangis Mazloom, Assal Mohammadi, Narges Mohammadi, Sepideh Moradi en Hengameh Shahidi zich bevinden onder de journalistes die nu gevangen zijn gezet door het Iraanse regime.

De RSF gaf aan dat de Islamitische Republiek al eerder op de vijfde plaats stond in de lijst van landen met hoge aantallen van gevangen vrouwelijke journalisten. Hoe dan ook, “Iran houdt nu meer vrouwen vast in verband met hun journalistieke activiteiten dan elk ander land in de wereld”.

Jonge vrouwen vastgezet voor het betreden van sportstadion

De wereldvoetbalfederatie (FIFA) heeft een deadline vastgesteld op 31 augustus voor het Iraanse regime, waarop die uiteindelijk Iraanse vrouwen het stadion moet laten betreden om voetbal te kijken.

De Algemeen Vervolger van de regering, Mohammad Jafar Montazeri, uitte zijn bezwaar, zeggende: “Denkt u dat dit een simpele zaak is, wanneer FIFA officieel aankondigde dat wanneer vrouwen niet toegelaten worden in stadions, zij dan Iran zal uitbannen van het bezoeken van internationale wedstrijden? Hebben ze medelijden met vrouwen wanneer zij zich inspannen voor hen om een stadion in Iran te betreden? Zijn ze bezorgd over onze sportcentra? Of maken zij zich zorgen dat vrouwen niet verstoken zullen zijn van de grote zegeningen van het voetbal kijken? Zie dit niet als een simpele kwestie”. ( ISNA Nieuwsagentschap, gerund door de staat, 7 augustus 2019).

Om dit te onderstrepen, heeft het IRGC verscheidene jonge vrouwen  gearresteerd op 12 augustus, wegens pogingen om Iraanse stadions te betreden, vermomd als man. Zij werden een aantal dagen vastgezet in de beruchte Qarchak gevangenis en daarna losgelaten op borgtocht.

https://www.cfr.org/backgrounder/irans-revolutionary-guards.

Zahra Khoshnavaz, Leila Maleki, Hedieh Marvasti en Forough Alaei, een fotograaf voor de Donya-ye Eqtesad, waren onder de arrestanten.

Nieuw idee om de druk op vrouwen te verhogen

Er is een nieuw plan gemaakt in Iran om vrouwen nog meer onder druk te zetten wanneer zij hun hijab niet op de juiste manier dragen. Volgens dat plan zal de politie steeds aanwezig zijn op openbare plaatsen, grote winkels en stranden, om waarschuwingen te geven aan vrouwen die volgens hen niet goed gesluierd zijn volgens de normering van de regering. De uitvoerend commandant van de politie, Ayyoub Soleimani, zei: “Het plan gaat uitgevoerd worden op elke plaats die meer publiek is, onze aanwezigheid en ons toezicht zullen serieuzer zijn.”

Eerder dit jaar sprak Hossein Rahimi, commandant van de politie in Teheran, pratend over het zenden van smsjes naar autobezitters, met nadruk: “De politie zal de voertuigen identificeren waarin passagiers zitten die hun sluier afdoen.”(door de staat gerund bureau IRNA, 25 april 2019).

Volgens een overzicht, verschenen in juli 2018 van het Research centrum van het parlement van de mullah’s, gelooft ongeveer 70 % van de vrouwen in Iran of niet in de gedwongen sluierdracht, of is “niet op de juiste wijze gesluierd” en protesteren zij tegen de gedwongen sluier in Iran. Het rapport bevestigt verder dat de Iraanse vrouwen de sluier dragen omdat het moet en omdat er harde straffen zijn wanneer ze het niet doen.

Schokkende zelfmoorden om armoede te ontlopen, dwingende huwelijkswetgeving

Het nieuws in augustus bevestigde dat armoede een grote aanleiding is geweest tot zelfmoord van jonge moeders met kinderen en hele families. Er was ook een geval waarbij de werkloze vader zijn vrouw en kinderen vermoordde, voor wie hij niet in het levensonderhoud kon voorzien. Intussen was dwingende huwelijkswetgeving een andere bron van wanhoop voor vrouwen die daardoor kozen voor een eind aan hun leven.

Een moeder en haar 11-jarige dochter beëindigden hun leven door het innemen van aluminium phosphide https://en.wikipedia.org/wiki/Aluminium_phosphide_poisoning op 2 augustus 2019 in Nevriz, in de Farz provincie. Op 3 augustus pleegde de vader van dit gezin ook zelfmoord, in een geënsceneerd ongeval.

Vijf dagen daarvoor hadden Iraanse officiële media al gerapporteerd over een andere gezamenlijke zelfmoord in Yazd, waar vier gezinsleden zelfmoord pleegden op 28 juli. De moeder eindigde haar leven met een hoge dosis insuline injectie. De drie kinderen van het gezin pleegden, nadat zij de alarmcentrale hadden geïnformeerd, ook zelfmoord, door het eten van aluminium phosphide, voordat de hulpdiensten aankwamen. De hulpverleners konden wel de zoon redden, maar zijn twee zussen stierven. Aldus de website Fararu van het regime, 28 juli 2019.

Elaheh Amiri, de moeder van een kind van twee, hing zichzelf op op 2 augustus, in een dorp in Saqqez. Een 16-jarig meisje, genaamd Ziba, stak zichzelf in brand om de dwang van haar familie af te schudden dat zij moest trouwen met een oudere man. Het door de staat gerunde dagblad Khorasan meldde op 26 augustus dat de jonge vrouw gedwongen werd tot dat huwelijk door haar schoonmoeder. Volgens de krant waren grote delen van Ziba’s gezicht en lichaam verbrand, maar zij leefde nog.

Volgens de huwelijkswetten onder het klerikaal regime is de wettige huwbare leeftijd voor meisjes 13 jaar.

Volgens een ander shockerend rapport uit Dehloran zette een getrouwde vrouw, genaamd Mandana Hosseini, met vier zoons, zichzelf in brand, om te protesteren tegen een tweede huwelijk van haar man. Zij stierf na vier dagen in een ziekenhuis in Ilam op 19 augustus, door de vele brandwonden.

Gebaseerd op de dwingende huwelijkswetten van het klerikaal regime, kunnen mannen trouwen met vier vrouwen. En zij kunnen en mogen dan ook weer van die vrouwen scheiden zonder hen daarover te informeren.

Iran staat bovenaan in het Midden-Oosten met haar aantal vrouwen dat zelfmoord pleegt.