11 maart 2021 – Op 9 maart rapporteerde de speciale VN-rapporteur, Javid Rehman, aan de Mensenrechtenraad, waarbij verwijzend naar huiselijk geweld, duizenden huwelijken van meisjes tussen 10 en 14 jaar per jaar en aanhoudende diepgewortelde discriminatie in wet en praktijk.

Het volgende is een onderdeel van dit rapport, maar voor de volledige tekst van het rapport kunt u hier klikken.

“Een van de meest zorgwekkende kwesties in Iran als het gaat om de rechten van vrouwen en meisjes is de kwestie van kind huwelijken”, zei Javaid Rehman, de speciale rapporteur voor de mensenrechtensituatie in de Islamitische Republiek Iran, in het rapport dat op 9 maart aan het 47 leden tellende orgaan werd voorgelegd.

“De regering en andere leiders in het land moeten de huwelijksleeftijd nu verhogen en meer beleid en programma’s introduceren om deze praktijk in het land te verminderen.”

Volgens de wet mag een meisje vanaf 13 jaar trouwen, terwijl zelfs jongere meisjes legaal kunnen trouwen met gerechtelijke en vaderlijke toestemming. Volgens officiële cijfers van de regering zijn in de eerste helft van het huidige Iraanse kalenderjaar meer dan 16.000 meisjes tussen de 10 en 14 jaar getrouwd.

“De huidige wettelijke huwelijksleeftijd is gewoonweg onaanvaardbaar. Het is duidelijk dat kind huwelijken schadelijk zijn voor de ontwikkeling en het welzijn van meisjes, ook in termen van onderwijs, werkgelegenheid en een leven zonder geweld. Hoewel ik eerdere pogingen om de wet te wijzigen opmerk, moet er nu druk worden uitgeoefend om de huwelijksleeftijd te verhogen, in overeenstemming met de verplichtingen van Iran onder het Verdrag inzake de rechten van het kind”, zei Rehman.

Het rapport wees ook op ernstige bezorgdheid over huiselijk geweld. Er worden enkele positieve stappen opgemerkt, zoals een wet tegen zuuraanvallen, maar de speciale rapporteur drong er bij de Iraanse regering op aan meer te doen.

“Er bestaat flagrante discriminatie in de Iraanse wet en praktijken die moeten veranderen. Op verschillende gebieden van hun leven, waaronder huwelijk, echtscheiding, werk en cultuur, zijn Iraanse vrouwen beperkt of hebben ze toestemming nodig van hun echtgenoten of voogden, waardoor ze hun autonomie en menselijke waardigheid verliezen. Deze constructies zijn volkomen onaanvaardbaar en moeten nu worden hervormd”, zei hij.

De Speciale Rapporteur riep de regering ook op om concrete maatregelen te nemen om een einde te maken aan de cultuur van straffeloosheid voor ernstige mensenrechtenschendingen en om degenen die verantwoordelijk zijn voor schendingen ter verantwoording te roepen. Rehman bracht specifiek het falen van de regering naar voren om het bloedige optreden van de veiligheidstroepen tegen de protesten van november 2019, waarbij meer dan 300 mensen omkwamen, naar behoren te onderzoeken. Hij bleef bezorgd over het hoge aantal doodstraffen, met name de executie van minderjarige daders, en degenen die geëxecuteerd werden in verband met protesten en vrijheid van meningsuiting, zoals Navid Afkari en Ruhollah Zam, evenals over het wijdverbreide gebruik van foltering voor gedwongen bekentenissen.

SMV: Volgens het rapport onderstreepte hij ook zijn diepe bezorgdheid over het feit dat willekeurig vastgehouden mensenrechtenverdedigers, journalisten, arbeidsrechtenactivisten, dubbele en buitenlandse staatsburgers en advocaten nog steeds gevangen worden gehouden ondanks de COVID-19-risico’s. Staatsacties tegen deze personen voor het uitoefenen van fundamentele vrijheden gaan ook door, waaronder Yasaman Aryani, Monireh Arabshahi en Mojgan Keshavarz, die gevangen zitten omdat ze protesteren tegen de verplichte sluierwetten op Internationale Vrouwendag 2019, en andere vrouwelijke mensenrechtenverdedigers, zoals Nasrin Sotoudeh, Atena Daemi en Golrokh Iraee.