Reporters Without Borders is geschokt over de bevestiging van het doodvonnis van de websiteontwerper Saeed Malekpour door het hooggerechtshof. Volgens zijn familie nam de rechtbank deze beslissing onder druk van de Revolutionaire Garde. Malekpour, een 35-jarige inwoner van Canada, die op 4 oktober 2008 werd gearresteerd tijdens een bezoek aan zijn familie, werd in januari 2011 ter dood veroordeeld op beschuldiging van provocatie van de overheid en het beledigen van de islam.

Intussen blijven de arrestaties van netizens  aanhouden. Simien Nematollahi, die bijdragen levert aan de pro-soefi website Majzooban (www.majzooban.org), werd op 11 januari in haar huis in Teheran gearresteerd door de inlichtingendienst op beschuldiging van propaganda tegen de overheid. Verscheidene andere medewerkers aan de website werden op 7 en 8 september gearresteerd en op 4 oktober op borgtocht weer vrijgelaten in afwachting van hun proces.

Mohammad Solimaninya, het hoofd van U24, een social networking website voor Iraanse professionals, werd op 20 januari gearresteerd. Agenten in burger van de inlichtingendienst doorzochten op diezelfde dag zijn huis en namen zijn computer, harde schijven en cd’s in beslag.

Zijn familie weet nog steeds niet waarom hij gearresteerd is of waar hij wordt vastgehouden. Naast het runnen van U24, bouwt en host Solimaninya veel websites voor maatschappelijke organisaties en Iraanse intellectuelen.

Reporters Without Borders is ook bezorgd over Mohammad Reza Pourshajari, een blogger die sinds 12 september 2010 wordt vastgehouden. Hij is op 21 december 2011 berecht door een revolutionaire rechtbank in Karaj op beschuldiging van het beledigen van de profeet via artikelen op zijn blog en in brieven aan de overheid vanuit de gevangenis.
Volgens zijn dochter duurde zijn rechtszaak een kwartier zonder dat zijn advocaat erbij aanwezig was. De beschuldiging van belediging van de profeet is vaag geformuleerd, maar kan de doodstraf inhouden en wordt door de autoriteiten vaak gebruikt om de mond de snoeren van critici die de regering proberen te trotseren …

De voortdurende onderdrukking van journalisten en netizens door de Iraanse regering maakt deel uit van een algemene toename in het vervolgen van dissidenten en van online censuur.

Reporters Without Borders heeft gisteren een brief gestuurd aan VN Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, Navi Pillay, waarin diepe bezorgdheid wordt geuit en om haar tussenkomst gevraagd wordt. Het bericht hieronder was ook aan deze brief toegevoegd.

Twee bloggers ter dood veroordeeld
Twee gevangen netizens, Saeed Malekpour en Vahid Asghari, zijn in januari 2011 ter dood veroordeeld op beschuldiging van provocatie van de overheid en het beledigen van de islam. Het vonnis is zojuist bevestigd. De hoogste rechter moet nu uitspraak hierover doen. Volgens de familie Malekpour werd het vonnis in oktober bevestigd door rechter Mohammad Moghisieh van de 28e kamer van de Revolutionaire Rechtbank van Teheran.

Asghari, een 25-jarige student informatietechnologie, is naar verluidt gemarteld tijdens zijn detentie. Zijn proces vond eind 2010 plaats, maar zijn familie is pas sinds kort geïnformeerd over zijn doodvonnis door Abolghasem Salevati, voorzitter van de 15e kamer van de revolutionaire rechtbank.

Nieuwe golf arrestaties van journalisten
De Opperste Leider ayatollah Ali Khamenei voert een niet-aflatende strijd tegen journalisten en netizens sinds de omstreden herverkiezing van president Mahmoud Ahmadinejad in juni 2009. Meer dan 100 bloggers zijn gearresteerd en kregen straffen variërend van 1 tot 20 jaar gevangenis als paranoïde reactie op de “loze strijd” die gevoerd wordt door “vijanden van Iran “.

De Telecommunication Company of Iran (TCI) is gedeeltelijk eigendom van de Revolutionaire Garde en in de praktijk onder hun controle. De bewakingsdienst tegen de georganiseerde misdaad, die door de Revolutionaire Garde werd opgericht, en hun officiële website Gerdab, hebben actief deelgenomen aan het vervolgen, identificeren en arresteren van netizens. Op 20 mei 2010 heeft Ebrahim Jabari, een commandant van de Revolutionaire Garde, officieel de oprichting van een cyber-leger bevestigd, dat verantwoordelijk was voor het opsporen van “destructieve” netwerken en de arrestatie van honderden netizens. 21 netizens en 29 journalisten zitten op dit moment vast.

Drie van hen, Fatemeh Khardmand, Ehssan Hoshmand en Saeed Madani, werden op 7 januari door mannen in burger gearresteerd in hun woning in Teheran. Minister van Inlichtingen Heydar Moslehi bevestigde hun arrestatie de volgende dag en zei dat ze “Amerikaanse plannen wilden uitvoeren om de parlementsverkiezingen via cyber-space en sociale netwerken te verstoren.” Dit is een duidelijk verzonnen beschuldiging door een regime dat, zonder enige bewijs, dissidenten er systematisch van beschuldigt te spioneren voor de Verenigde Staten of Israël.

Madani, socioloog en journalist, die tientallen artikelen in de onafhankelijke media heeft geschreven, was al eerder gearresteerd en veroordeeld tot zes jaar gevangenis. Hoshmand, ook socioloog, heeft zich gespecialiseerd in de geschiedenis van het Koerdische volk.

Khardmand is journaliste voor het maandblad Gozaresh Sanat Chap. Volgens haar man, Masoud Lavassani, ook journalist en blogger die in juli werd vrijgelaten na twee jaar detentie, werd zij gearresteerd door vier ambtenaren van de inlichtingendienst. Ze werd beschuldigd van “contact met de families van de politieke gevangenen.” Haar gezondheid baart zorg en hun vier jaar oude zoon, die al in de war was door lange gevangenschap van zijn vader, is in shock.

Mehdi Khazali, die de Baran blog redigeert en die al vaker is gearresteerd, werd op 9 januari opnieuw aangehouden. Volgens zijn vrouw raakte hij gewond bij zijn arrestatie, die zeer gewelddadig was. Khazali is de zoon van Ayatollah Abolghasem Khazali, die afgelopen drie decennia een invloedrijk lid was van de Raad van Hoeders van de Iraanse grondwet. Ondanks zijn frequente schermutselingen met de autoriteiten, oordeelde de blog van Mehdi Khazali vernietigend over het beleid van de regering en de mensenrechtenschendingen. Door een cyber-aanval is zijn blog niet meer toegankelijk.

Intimidatie van familieleden
De autoriteiten gebruiken slinkse manieren om familie- of gezinsleden lastig te vallen.

Fatemeh Alvandi, de moeder van de gevangen journalist Mehdi Mahmudian, werd op 2 januari op bevel van de officier van justitie van Teheran gearresteerd en enkele uren ondervraagd voordat ze vrijgelaten. Haar zoon zit in een isoleercel, en volgens onze informatie is hij mishandeld. Hij werd in 2011 twee keer opgenomen in het ziekenhuis omdat hij ernstig ziek was. Hij werd overgeplaatst naar de Rajaishahr gevangenis. De gevangenis autoriteiten hebben systematisch alle verzoeken om voorwaardelijke vrijlating geweigerd.
Parvin Mokhtare, de moeder van de gevangen blogger Kouhyar Goudarzi, is door een revolutionaire rechtbank in de stad Kerman veroordeeld tot 23 maanden gevangenis. Ze werd daar op 2 augustus gearresteerd door vier mannen in burger, die haar huis binnengedrongen waren en die haar meenamen naar de grootste gevangenis van de stad. Nadat haar zoon op 1 augustus gearresteerd was, liet justitie een aantal maanden voorbij gaan alvorens te zeggen waar hij werd vastgehouden. Hij zit momenteel in afdeling 209 van de Evin gevangenis van Teheran, dat is de isolatieafdeling …

Een nationaal Internet om het land beter te kunnen beheersen?
Volgens een bericht in The Wall Street Journal wil Iran een alles omvattend systeem invoeren voor het filteren van alle communicatiemiddelen. Met andere woorden, men wil een nationaal Internet lanceren dat is afgesneden van het internationale internet. Dit is geen nieuw project, Iraanse functionarissen zijn daar het in het verleden ook al mee bezig geweest. De overheid laat zijn technici al sinds 2002 werken aan een “schoon Internet”, maar de regering Ahmadinejad heeft het project versneld.

Reporters Without Borders zet vraagtekens bij de geschiktheid en de haalbaarheid van een dergelijk project, niet alleen vanwege de ontwikkelings- en implementatiekosten, maar ook omdat Iran met het internet verbonden moet blijven ten behoeve van commerciële en financiële transacties.

“Is het regime op weg naar een tweeledig internet, met aan de ene kant toegang tot het World Wide Web voor de regering, religieuze leiders, de Revolutionaire Garde en grote bedrijven, en met aan de andere kant de beperking van een gecensureerd Intranet voor de meerderheid van de bevolking? ” vraagt Reporters Without Borders zich af. “In dat geval zou de overheid zich schuldig maken aan ernstige discriminatie van het eigen volk”.

Verkiezingen en internetcriminaliteit
Abdosamad Khoramabadi, juridisch adviseur van de procureur-generaal, onthulde een “lijst van 25 verkiezingsgerelateerde Internet delicten” tijdens een persconferentie op 28 december, de dag waarop kandidaten voor de parlementsverkiezingen van maart 2012 zich kunnen registreren. Deze lijst werd samengesteld door een werkgroep die werd opgericht om te “bepalen waaruit internetcriminaliteit bestaat” die valt onder de wet internet misdaden.

De 13 leden van de werkgroep komen uit diverse takken van de overheid en justitie. Zij omvatten vertegenwoordigers van de ministeries van Onderwijs, Communicatie- en informatietechnologie, Cultuur en Islamitische Begeleiding, Inlichtingen, Justitie,  en Wetenschap, Onderzoek en Technologie. Tevens een vertegenwoordiger van de Organisatie voor Islamitische Propaganda, het hoofd van IRIB (de staatsradio en tv-dienst), het hoofd van de politie, een expert in communicatie- en informatietechnologie die is aangewezen door de parlementaire commissie voor mijnen, en een parlementariër die is gekozen door de juridische commissie. De procureur-generaal is voorzitter van de werkgroep.

De inhoud, die als crimineel beschouwd wordt, omvat oproepen om de verkiezingen te boycotten en de publicatie van logo’s of inhoud van websites van de oppositie en van contrarevolutionaire websites.

De Iraanse Internet politie publiceerde op 3 januari 20 nieuwe regels voor internetcafés. Klanten zijn verplicht om zich te identificeren, terwijl de beheerders bewakingscamera’s moeten installeren de opnames gedurende zes maanden moeten bewaren, net als alle gegevens van hun klanten en de websites die ze bezoeken. Het gebruik van software om filters te omzeilen, van Virtual Private Networks en van USB flash drives is allemaal verboden.

Nadat de politie op 1 januari 43 Internet cafés in Birjand (in de zuidelijke provincie Khorasan) heeft overvallen, werden er zes gesloten wegens het niet in acht nemen van de veiligheidsmaatregelen en het gebruik van software om censuur te omzeilen.

De website van de voormalige president Akbar Hashemi Rafsanjani werd op 30 december geblokkeerd. Procureur-generaal Gholam Hossein Ejehi zei op 3 januari dat dit te wijten was aan de aanwezigheid van “verboden inhoud” op de site. Bij het vrijdaggebed van 17 juli 2009, een maand na het hardhandig optreden tegen de golf van demonstraties van de oppositie, deed Rafsanjani een oproep voor vrijlating van de gearresteerde leiders en voor persvrijheid en vrijheid van meningsuiting om de rust te herstellen. Deze preek is sinds die tijd op zijn website blijven staan.

Iran staat als ‘Internet Vijand’ op de lijst van Reporters Without Borders. (Reporters Without Borders – 17 januari 2012)