De Mensenrechten dag op 29 oktober is De Cyrus Mensenrechten Dag, die wereldwijd wordt gevierd. Verdedigers van de mensenrechten is deze dag dierbaar als herinnering aan de beroemde Cilinder van Cyrus, die bekend staat als het eerste handvest van mensenrechten in de wereld. Het was de dag waarop Cyrus een einde maakte aan slavernij en onderdrukking, zijn doel was deze onmenselijke tradities de wereld uit te bannen. Op deze wijze waren de Perzen de eersten in deze wereld die experimenteerden met vrijheid van godsdienst en vrijheid van gebruiken van minderheden. Op deze dag werd Cyrus officieel gekroond en op deze kroningsdag las hij voor uit het Handvest van de Vrijheid en kroonde zichzelf in de tempel van Marduk. In het handvest introduceert hij zich zelf, nadat hij de namen van zijn vader en zijn voorvaders tot in het vierde geslacht heeft opgenoemd, Cyrus zegt dat hij de vorst is van Perzië, Babylon en de vier windstreken. Cyrus hield zich aan een politiek van tolerantie en gelijkheid gedurende zijn regeerperiode, die wordt beschouwd als de sleutel tot de schepping van de vorm van Verenigde Naties en een rijk in de wereld.

Cyrus de Grote nam de stad Babylon in 539 v.C. in, hij bevrijdde en beschermde de 50,000 Joden, die door de Babyloniërs gevangen werden gehouden en hielp hen om terug te keren naar hun thuisland, hij hielp hen bij de reconstructie van hun tempel in Jerusalem op de kosten van de Perzische belastingbetaler en met fondsen die hij onttrok aan de koninklijke schatkist.  Cyrus ’s bevel tot herbouw van de tempel in Jerusalem markeert een grote gebeurtenis in de geschiedenis van het Jodendom, hij werd later beschouwd als de Messias, die door Jahweh was gezonden. In de Hebreeuwse Bijbel (het Oude Testament) staat hij bekend als de schutspatroon en bevrijder van de Joden. Hieruit blijkt dat Cyrus de Grote, koning van Perzië, de vorst was onder wiens bewind gevangenschap en slavernij eindigden.

Toegang tot de stad Nieuw Babylon gedurende het Perzisch Achaemenidisch tijdperk

Cyrus de Grote, Handvest van de Mensenrechten

Inleiding

De Verklaring van de Rechten van de Mens, geschreven door Cyrus de Grote, wordt gezien als het eerste handvest voor de mensenrechten, bijna twintig eeuwen (~1700 jaar) vooruitlopend op de Magna Carta. In 1971 liet de Verenigde Naties het document vertalen in alle talen, die bij de VN worden gebruikt.  Het document (de Cyrus cilinder) wordt nu bewaard in het British Museum en men kan zonder overdrijving zeggen dat het één van de meest kostbare getuigenissen is van de geschiedenis van deze wereld. Een replica  van de cilinder is ook aanwezig in het hoofdkwartier van de VN in New York.

Markant figuur in de geschiedenis

Cyrus de Grote wordt be¬schouwd als een van de meest markante persoonlijk¬heden uit de geschiedenis. Zijn suc¬ces met het tot stand brengen en laten voort¬bestaan van het Achaemenidisch Persisch Rijk was het resul¬taat van een verstandig gebruik van diploma¬tieke en militaire gaven en hij regeerde met wijsheid en tact. Hij eerbie¬digde de cultuur, taal en religie van de volken, die hij onderwierp en dwong de volkeren niet tot het leven naar voor iedereen geldende regels. Hij beschouwde alle volkeren als gelijken in termen van hun rechten. Cyrus was betrekkelijk liberaal en hij was de eerste koning, die een einde maakte aan slavernij en dictatoriale onderdruk¬king. Terwijl hij zelf regeerde vanuit zijn Zoroastrisch geloof deed hij geen moeite om  de leer van Zoroaster aan mensen in de veroverde gebieden op te dringen. Hij was een bescheiden man. De Perzen noemden hem vader, de Grieken zagen hem als een uitstekende bestuurder en wetgever en de Joden beschouwden hem als Gods Gezalfde. Zijn idealen waren groots, omdat hij vaststelde dat geen mens in staat is om goed te regeren, tenzij hij beter is dan één van zijn onderdanen. Als bestuurder toonde Cyrus groot inzicht en hij werd gekend voor zijn verstand en redelijkheid. Zijn menselijkheid werd geëvenaard door zijn warsheid van enige trots, die hem in staat stelde om met iedereen als gelijke om te gaan en die hem weerhield van afstandelijkheid en afzijdigheid, dat zoveel vorsten die hem voorgingen of opvolgden, kenmerkte. De geschiedenis heeft hem bestempeld als een genie, diplomaat en leider, de eerste .. en kundig strateeg. Cyrus is met recht de titel de Grote waardig.

Hij schiep het eerste menswaardige, gelijkwaardige rijk dat tolerant omging met verschillende godsdiensten. Een rijk waarin verschillende talen werden gesproken en waarin verscheidene religies en culturen bestonden. Het was het grootste rijk dat de antieke wereld heeft gekend, het strekte zich uit over drie continenten en omvatte vijfentwintig volkeren. Het maakte het eerste contact mogelijk tussen het Oosten en het Westen. Het Perzische Rijk kende als eerste het systeem van een federale overheid in de wereld! Het rijk bestond uit verschillende staten, die geregeerd werden door lagere koningen, die onder het gezag stonden van de Koning der Koningen (Shahan-Shah) en er was een gerechtshof waar koningen en koninginnen konden worden aangeklaagd als zij slecht met hun mensen om gingen. In het bijzonder, iedere staat was autonoom in interne kwesties. Het was een primitieve vorm van federalisme in vergelijking met de moderne vormen ervan, maar besef wel dat iedereen in die tijd, in China, Egypte, Griekenland en later Rome gebruik maakte van slaven en dictatoriale macht uitoefende, terwijl de Perzen een eind maakten aan slavernij en dictatoriale onderdrukking en interne autonomie toestonden aan alle staten. Al deze naties controleerden hun eigen zaken, spraken hun eigen taal en hadden soms zelfs hun eigen strijdmacht! Het enige dat Persepolis eiste was absolute gehoorzaamheid aan het centrale gezag in buitenlandse en militaire aangelegenheden. Het respect dat de Perzen toonden voor lokale tradities, talen en godsdiensten zorgden voor een tamelijk verlicht rijk.

Federalisme dat maakte Perzië sterk! Zelfs in tijden van oorlog was iedere natie verplicht zijn eigen militaire inzet te organiseren om tezamen Moeder Perzië te verdedigen! En zij verdedigden dit rijk omdat dit hun interne autonomie, hun rechten, hun vrijheid, onafhankelijkheid, gelijkheid en menselijkheid garandeerde! Dit was het systeem dat keizer Cyrus de Grote opbouwde in de eerste federale natie in de wereld.

Reconstructie van Persepolis: De koninklijke ceremoniële hoofdstad van het Perzische rijk

Cyrus leest het Handvest van de Vrijheid

Nu, nadat ik de kroon heb opgezet, kondig ik aan dat ik met eerbied zal omgaan met de tradities, gewoonten en religies van alle volken in mijn rijk en dat ik zal verhinderen dat iemand van mijn stadhouders of ondergeschikten op hen neerkijkt of hen beledigd. Aan geen enkel volk zal ik mijn koninklijke macht opdringen. Iedereen is vrij om die te accepteren, maar ik zal geen oorlog met hen gaan voeren die dat niet willen. Ik zal nooit toestaan dat iemand een ander onderdrukt en als het gebeurt dan zal ik de onderdrukker zijn rechten ontnemen en hem straffen. Ik zal niet toestaan dat iemand bezit neemt van andermans roerende en onroerende zaken tegen zijn wil of zonder compensatie. Zolang ik leef zal ik mij verzetten tegen onbetaalde en gedwongen arbeid. Vandaag kondig ik aan dat iedereen vrij is zijn eigen godsdienst te kiezen. Mensen zijn vrij om te leven en werken waar zij willen, onder de voorwaarde dat zij de rechten van anderen niet schenden. Niemand kan worden gestraft voor de fouten van zijn of haar verwanten. Ik zal slavernij voorkomen, mijn stadhouders en ondergeschikten zijn verplicht de uitwisseling van mannen en vrouwen als slaven te voorkomen in hun gebied. Dit gedrag zou in de gehele wereld moeten worden uitgeroeid ….

CASSANDANE SHAHBANU

De geliefde vrouw van Cyrus de Grote Cassandane Shahbanu (575–519 v.C.) was een Achaemenidisch Perzische edelvrouw, de dochter van Pharnaspes en de geliefde vrouw van Cyrus de Grote. Ze bracht vier kinderen ter wereld: Cambyses II (die zijn vader opvolgde en die Egypte veroverde), Smerdis (Bardiya), die voor een korte periode ook koning van Perzië was en een machtige dochter met de naam Atusa. Prinses Atusa speelde later in het Achaemenidisch koninklijk huis een belangrijke rol. Cyrus hield veel van zijn koningin Cassandane en toen zij stierf was heel het rijk in diepe rouw. Cyrus herstelde nooit van zijn verdriet en kwam gedurende bijna tien jaar na haar dood tot niets. Achter ieder groot man staat een  grote vrouw en vice versa!  Er staat in de kronieken van Nabonidus dat, toen de vrouw van de koning stierf er een lange periode van openbare rouw aanbrak in Perzië, in alle vijfentwintig naties, waaruit het rijk bestond. Koningin Cassandane werd begraven in de toren die Zendaan-e Solaymaan heet, in Pasargadae, Perzie.

DE DOOD VAN CYRUS DE GROTE

De keizer werd gedood op het slagveld in een campagne tegen de Massagetes in centraal Azië in 530 v.C., door een wond toegebracht door middel van een vergiftigde pijl. Het lichaam van Cyrus werd teruggebracht naar Perzië; zijn graftombe, die er nog steeds is, bestaat uit een enkele kamer gebouwd op een getrapte fundering van zes treden. Het lichaam werd geplaatst in een gouden sarcofaag. Op de tombe stond een opschrift. Hij wordt tot op heden beschouwd als een van de meest gerespecteerde wereldleiders. Hij vocht altijd zij aan zij met zijn soldaten en liet hen nooit alleen op het slagveld. Zijn laatste wens was om in  Pasargadae te worden begraven, in Perzische grond. Hij verontschuldigt zich dat de plaats, waar zijn graf lag, zolang voor niemand tot nut was geweest.  Cyrus de Grote, stichter van een grootse vorm van Verenigde Naties in onze tijd, ruste in vrede en laat zijn licht schijnen over de toekomst van de wereldbeschaving.

Pasargadae – Tombe van Cyrus de Grote ter gelegenheid van de  2500ste verjaardag

 Handvest van de Mensenrechten

Het handvest van Cyrus de Grote (, die Perzië regeerde van 559 tot 529 v.C.), in de Arische taal (Oud Perzisch), in spijkerschrift, op een cilinder van gebakken klei, werd gevonden in 1878 bij opgravingen in Babylon.

Mijn talrijke troepen bewogen zich ongestoord door Babylon. Ik stond niet toe dat iemand het land van Sumer en Akkad onderwierp. Ik hield de noden van Babylon en al zijn heiligdommen in de gaten en kwam op voor het welbevinden van de mensen. Ik onthief hen van hun ondragelijke juk. Hun verwoeste huizen herbouwde ik. Ik maakte een einde aan hun ongeluk.

Ik ben Cyrus, Koning van de wereld, grote koning, machtige koning, koning van Babylon, koning van het land van Sumer en Akkad, koning van de vier windstreken, zoon van Camboujiyah (Cambyases), grote koning, koning van Anshân, kleinzoon van Kourosh (Cyrus), grote koning, koning van  Anshân, afstammeling van Chaish-Pesh (Teispes), grote koning, koning van Anshân, nakomeling van een oneindig lange koninklijke lijn, hun bewind werd toegejuicht door de goden Bel en Nabu, hun koningschap was hun hartenwens, hun vreugde. Toen ik – goedgeluimd -, Babylon binnenkwam , zette ik een hoge zetel op in het koninklijk paleis, midden tussen de feestvierders. Marduk, de grote god, zorgde ervoor dat de groothartige inwoners van Babylon mij … … … … …, ik bad iedere dag tot hem.

Over mijn daden verheugde Marduk, de grote heer, zich en mij, Kourosh (Cyrus), de koning, die hem aanbad en Camboujiyah (Cambyases), mijn zoon, mijn nakomeling en geheel mijn leger gaf hij genadiglijk zijn zegen en uitbundig verheerlijkten we zijn grote godheid. Alle koningen, gezeten in hun troonzalen, verspreid over alle windstreken, van de Boven- tot de Onderzee, zij die woonden in …., alle koningen  uit het Westen, die in tenten wonen, bewezen mij eer en kusten mijn voeten in Babylon. Van ….. tot de steden van Ashur, Susa, Agade en Eshnuna, de steden  Zamban, Meurnu, Der,  zover als het gebied van het land Gutium reikt, de heilige steden achter de Tigris, waarvan de heiligdommen al lange tijd in ruïnes waren veranderd, de woonplaats van hun goden te midden van de mensen. Ik gaf hen hun plaats terug en vestigde hen in blijvende gebouwen.

Ik verzamelde al hun attributen en bracht die terug naar hun heiligdom. De goden van Sumer en Akkad, die Nabounidus, tot grote woede van de heer van de Goden, naar Babylon had gebracht, liet ik op last van Marduk weer vreedzaam wonen in hun eigen prachtige tempels.

Mogen alle goden, die ik weer terug heb gebracht naar hun heiligdommen voor mij bidden tot Bel en Nabu, dat ik lang zal leven en dat zij tot mijn Heer zullen zeggen : “Mag Cyrus, de koning, die U vereerd,  en Camboujiyah (Cambyases), mijn zoon …”

Nu, nadat ik de kroon van het koninkrijk Perzië, Babylon en de naties van de vier windstreken met de hulp van God (Ahura Mazda) heb opgezet, verkondig ik dat ik de tradities, gewoonten en godsdiensten van de naties in mijn rijk zal respecteren en nooit zal toelaten dat een van mijn stadhouders of ondergeschikten op hen neer zal kijken en hen beledigen, zolang ik leef. Van nu af, tot God mij in zijn rijk opneemt, zal ik mijn monarchie aan geen enkele natie opdringen. Iedereen is vrij om er voor te kiezen, en als iemand deze verwerpt dan zal ik geen oorlog tegen hem voeren. Zolang ik koning van Perzië, Babylon ben, zal ik niet toestaan dat iemand een ander onderdrukt. En als het gebeurt dan zal ik de onderdrukker zijn rechten ontnemen en hem straffen.

En zolang ik koning ben zal ik niet toestaan dat iemand roerende en onroerende zaken van een ander afneemt door geweld of zonder compensatie. Zolang ik leef zal voorkomen dat iemand voor niets, gedwongen werkt.

Vandaag maak ik bekend dat iedereen vrij is om zijn eigen godsdienst aan te hangen. Mensen zijn vrij om overal te leven en te werken, zolang zij niet iemands rechten schenden.

Niemand kan worden gestraft voor de fouten van verwanten. Ik zal slavernij voorkomen en het wordt mijn plaatsbekleders en mijn ondergeschikten verboden om mannen en vrouwen als slaven te behandelen in de gebieden onder hun jurisdictie. Zulke tradities moeten in de gehele wereld worden uitgeroeid.

Ik smeek God om me mijn verplichtingen aan de naties van Perzië, Babylon en de vier windstreken, te laten nakomen.

Op 12 Oktober 1971 vierde Iran de 2500ste verjaardag van de stichting van het Perzische Rijk door Cyrus. De Shah van Iran, zei toen in zijn openingswoord:

O Cyrus, grote Koning, Koning der Koningen, Achaemenidische Koning, Koning van het land Iran. Ik, de Shahanshah van Iran, ik breng U het saluut over van mijzelf en van mijn volk. Rust in vrede, want wij zijn wakker en wij zullen altijd wakker blijven …

Moge God (Ahura Mazda) altijd je pad verlichten en je zegenen met lessen, die je doen groeien!

De erfenis van Cyrus de Grote

Cyrus was een man die gevangenen bevrijdde en de slavernij afschafte in plaats van mensen te knechten en van hun werk te profiteren. Hij wordt 23 maal in het Oude Testament genoemd en aangekondigd als “Gods Gezalfde” voor de bevrijding van de Joden uit de Babylonische ballingschap en zijn toestemming aan hen om terug te keren naar Israël.

Cyrus was een man die de vrijheid van godsdienst nastreefde, in plaats van zijn eigen geloof en gewoonten aan anderen op te dringen.

Hij was een man die een gemeenschappelijk gezondheidszorg opzette en hij gaf toeslagen aan gezinnen, die een kind verwachtten.

Het wekt geen verbazing dat, door zijn manier van doen en zijn verdraagzaamheid, Cyrus werd vereerd door allerlei mensen, die behoorden tot verschillende groeperingen in zijn land.

Volkomen tegenovergesteld aan de leer van Machiavelli, waar mensen hun leider moeten vrezen, werd Cyrus juist gerespecteerd. De manier van regeren van Cyrus speelde zelfs een rol bij één van de stichters van de Verenigde Staten, Thomas Jefferson. Het is bekend dat hij twee kopieën bezat van de Cyropedia, de Cilinder van Cyrus, een cilinder van klei uit de 6-de eeuw voor Christus, die de woorden van Cyrus bevat. Woorden, die worden beschouwd als de eerste universele verklaring van de Rechten van de Mens.

Een belangrijke manifestatie van deze eerste universele verklaring van de Rechten van de Mens bevindt zich in het Balboa Park in San Diego, een bronzen plaquette, die overigens niet de geautoriseerde vertaling van de originele tekst bevat. Ook in het gebouw van de VN in New York bestaat grote aandacht voor deze eerste universele verklaring.